ΜΟΥΣΙΚΟ ΔΙΚΤΥΟ

από τον Αλμπέρτο Λεβή.


Γεια σας και πάλι. Όπως θα έχετε παρατηρήσει, έχουν συμβεί μερικές αλλαγές στη στελέχωση του περιοδικού. Και επειδή οι αλλαγές αυτές έγιναν απότομα, σίγουρα χρειάζεται κάποιος χρόνος μέχρι να αποκατασταθεί η ηρεμία και η ομαλή λειτουργία των πραγμάτων. Έτσι, ελπίζω και εγώ με τη σειρά μου να μη δυσφορήσετε για το γεγονός ότι, λόγω τεχνικών προβλημάτων, σε αυτό το τεύχος και μόνο, το “Μ.Δ.” δε θα περιλαμβάνει την καθιερωμένη συνέντευξη. Πάντως από το επόμενο τεύχος τα πράγματα σίγουρα θα ξαναβρούν τον κανονικό τους ρυθμό.


Όμως, αυτή τη φορά έχουμε κάποια νέα από τα συναυλιακά δρώμενα στη χώρα μας. Όπως, για παράδειγμα, το ότι το ΡΟΔΟΝ, η γνωστή πια αίθουσα συναυλιών της Αθήνας, αφού για κάποιο χρονικό διάστημα φιλοξένησε τη γνωστή τραγουδίστρια Άλκηστη Πρωτοψάλτη, ξαναρχίζει τις παρουσιάσεις Ξένων και Ελλήνων καλλιτεχνών. Έτσι, στις 30/3 θα εμφανιστούν εκεί οι MERCIFUL FATE, αφού προηγουμένως θα έχουν επισκεφτεί τη Θεσσαλονίκη (ΜΥΛΟΣ, 29/3). Ο Απρίλιος μπαίνει με δυο πολύ γνωστά ονόματα: URIAH HEEP και STRANGLERS, δυο συγκροτήματα που έχουν επισκεφτεί τη χώρα μας αρκετές φορές. Οι ημερομηνίες των εμφανίσεών τους είναι, αντίστοιχα, 4 και 5 Απριλίου και ο χώρος, το ΡΟΔΟΝ. Στον ίδιο χώρο, στις 12/4 θα παίξουν οι ROLLINS BAND που την επόμενη μέρα (13/4) θα εμφανιστούν στο ΜΥΛΟ της Θεσσαλονίκης. Στις 20 Απριλίου, στο ΡΟΔΟΝ έρχεται ο John Sluer με την blues μπάντα του. Και περνάμε στο Μάιο όπου έχουμε τους ANGRA να εμφανίζονται στις 10 του μήνα στον ΜΥΛΟ και την επόμενη (11/5) στο ΡΟΔΟΝ. Τέλος, για τρεις μέρες (16, 17 και 18/5) οι ΤΡΥΠΕΣ θα είναι ξανά στην Αθήνα.

Ένα CD με τραγούδια συγκροτημάτων που φιλοξένησε το “PIQUE” πρόκειται να κυκλοφορήσει γύρω στο Πάσχα, με την επιμέλεια του εκ των υπευθύνων του εν λόγω club, Νίκου Σινιώρου. Γνωστά, λιγότερο γνωστά, αλλά και άγνωστα, μέχρι τώρα, συγκροτήματα καταθέτουν “δείγμα γραφής” σ' αυτό το CD. Να αναφέρουμε -ενδεικτικά- από μεν τους γνωστούς, τους ΑΕΡΑ ΠΑΤΕΡΑ (που όπως θυμάστε, φιλοξενήσαμε και στο περασμένο “Μ.Δ.”), από τους “λιγότερο γνωστούς” τους ΕΙΛΩΤΕΣ και από τους “νεοσύλλεκτους” της δισκογραφίας τους ΟΣΙΡΙΣ, τους ΑΙΘΕΡΟΒΑΜΟΝΕΣ και τους ΓΚΕΤΟ. Ας ελπίσουμε ότι θα αποτελέσει αφετηρία θετικών εξελίξεων για όλα τα συγκροτήματα και ιδιαίτερα όσα από αυτά κάνουν με αυτό τον τρόπο την πρώτη τους δισκογραφική γνωριμία με το ευρύ κοινό.

Άφησα τελευταίο ένα δυσάρεστο γεγονός για την Ελληνική rock σκηνή: όπως ίσως ήδη ξέρετε (και όσοι δεν ξέρετε, καιρός να το μάθετε) το “ΑΝ”, που για πάνω από μια δεκαετία υπήρξε το κέντρο της σκηνής αυτής και από το οποίο πέρασε σχεδόν το σύνολο όσων ασχολούνται με το rock στην Αθήνα, έπαψε να λειτουργεί. Έγινε πλέον τμήμα του γειτονικού “ΜΠΟΕΜΙΣΣΑ” που ο προσανατολισμός του είναι στο ρεμπέτικο. Σαν σημαντικό μέρος της Ελληνικής μουσικής ιστορίας, το ρεμπέτικο αξίζει το σεβασμό όλων όσων ασχολούνται με τη μουσική γενικότερα. Όμως, δεν είναι θετικό σημάδι το ότι επεκτείνεται ο χώρος έκφρασης ενός μουσικού είδους σε βάρος κάποιου άλλου με την απώλεια του “ΑΝ”, που παρ' όλες τις -γνωστές- ηχητικές δυσκολίες του αποτελούσε ίσως το πιο “επίσημο” κέντρο έκφρασης -και πολλές φορές ανάδειξης- των Ελληνικών rock συγκροτημάτων και μεμονωμένων καλλιτεχνών, ο “ζωτικός χώρος” έκφρασης της Ελληνικής rock σκηνής σίγουρα περιορίζεται σημαντικά. Ελπίζουμε ότι σύντομα θα δημιουργηθούν πολλοί τέτοιοι χώροι για να αναπληρώσουν την απώλεια αυτή.


ΕΙΣΑΓΩΓΗ ΣΤΗΝ ΗΧΟΛΗΨΙΑ

Μιλήσαμε στο προηγούμενο τεύχος για τα μικρόφωνα. Καιρός τώρα να δούμε ένα δεύτερο πολύ βασικό εξάρτημα που χρησιμοποιείται στην ηχοληψία: Την κονσόλα μίξης.

Σε ορισμένες περιπτώσεις, ένα μικρόφωνο συνδεδεμένο σε έναν ενισχυτή αρκεί για να έχουμε το επιθυμητό αποτέλεσμα. Ωστόσο, οι περιπτώσεις αυτές περιορίζονται στο δωματιάκι, όπου ένα συγκρότημα κάνει τις πρόβες του και ο τραγουδιστής πρέπει να ακούγεται πιο δυνατά από τα άλλα όργανα ακριβώς για να.... ακούγεται και αυτός ή στο ερασιτεχνικό στερεοφωνικό μας συγκρότημα, όπου ηχογραφούμε τη φωνή μας στο κασετόφωνο. Σε ένα studio ή σε μια μεγάλη συναυλία η λήψη και καταγραφή ενός σωστού ηχητικού αποτελέσματος απαιτεί τη χρήση μιας κονσόλας.

Η εκ πρώτης όψεως πολυπλοκότητα του συστήματος αυτού, με τα άπειρα κουμπάκια, διακοπτάκια και ποτενσιόμετρα μπορεί να απλουστευτεί αν γίνει κατανοητό ότι ο ρόλος της κονσόλας είναι να συνδυάζει πολλά εισερχόμενα ηλεκτρικά σήματα και να τα κατευθύνει προς διάφορες “περιφερειακές” συσκευές. Επομένως, πρέπει να υπάρχει μια περιοχή με πολλές “εισόδους” που κάθεμια έχει τα απαραίτητα χειριστήρια ελέγχου του εισερχομένου, σ' αυτήν σήματος, τα οποία όμως είναι τα ίδια για κάθε είσοδο, και μια περιοχή με πολλές “εξόδους” για τις οποίες ισχύουν τα ίδια ακριβώς πράγματα. Επομένως, αν ξέρουμε το ρόλο και τη λειτουργία των χειριστηρίων μιας “εισόδου”, ξέρουμε το ρόλο και τη λειτουργία των χειριστηρίων όλων των “εισόδων”. Το ίδιο ισχύει και για τις “εξόδους”.

Δεν πρόκειται εδώ να προχωρήσουμε σε λεπτομερή ανάλυση των κυκλωμάτων και τεχνικών χαρακτηριστικών μιας κονσόλας -αυτά υπάρχουν σε πολλά ειδικά βιβλία. Σκοπός μας είναι να δώσουμε μια αδρή περιγραφή του συστήματος αυτού, έτσι ώστε κάποιος που μπαίνει σε ένα studio για πρώτη φορά, ή αντικρίζει μια κονσόλα σε συναυλία να ξέρει περίπου “τι γίνεται” και να μην τα χάσει. Αυτό είναι χρήσιμο ιδιαίτερα στους μουσικούς ώστε, ακόμα και αν δε θέλουν να εμβαθύνουν στα μυστικά της ηχοληψίας, τουλάχιστον να ξέρουν τι μπορεί να κάνει ο ηχολήπτης γι' αυτούς με τον εξοπλισμό που διαθέτει.

Σε γενικές γραμμές λοιπόν, μια κονσόλα μπορεί να διαιρεθεί σε τρεις περιοχές:

Στην περιοχή εισόδου, υπάρχουν (σε γενικές γραμμές) τα ακόλουθα χειριστήρια, για κάθε “είσοδο” -που στην ορολογία της ηχοληψίας ονομάζουμε “κανάλι” (channel):

Στο επόμενο τεύχος θα συνεχίσουμε...

<-- (προηγούμενη σελίδα)